A kto to? Czyli jak to się zaczęło
Pewnego majowego wieczora roku 1995 otworzyły się drzwi do pubu Medusa
- jednego z nielicznych w owym czasie miejsc w Szczecinie gdzie
spotykali się ludzie podobni do nas. Niespodziewanie było ich bardzo
wielu.
Tak mało wtedy wiedzieliśmy. Medusa uczyła nas jak matka
uczy niemowlaka. Ona otwierała nowe horyzonty i ściągała na koncerty
ludzi z Polski, Europy a nawet z Australii. Spędziliśmy w tych starych,
poniemieckich murach wiele czasu, często w zadymionym papierosami
powietrzu, poznając ludzi, którzy właśnie tutaj czuli się dobrze.
Poznawaliśmy ich radości i smutki. Na naszych oczach zawiązywały się
nowe - często burzliwe - znajomości.
Wielu naszych gości z łezką w oku wspomina tamte czasy,
wielu też z nieukrywaną radością cieszy się że te stare blisko
stuletnie drzwi pomalowane na czarno zamknęły się na zawsze. Po trzech
latach musieliśmy ją opuścić. I nie mówcie, że Medusę można odbudować w
innym miejscu.
Powstał Hormon. Krótko mówiąc jest całkiem inny. Nigdy
nie próbował nawet Jej przypominać. Trzeba się z tym pogodzić, a w
pamięci zachować ciepłe wspomnienia.
Patrząc w oczy swobodnie
Ten klub dorobił się legendy, zanim jeszcze powstał.
Potem otwierał się kilka razy. A oficjalnie ruszył w maju 1999r. Po raz
pierwszy Hormon zaistniał w świadomości szczecinian za sprawą
Machinoplanu, czyli przewodnika po lokalach w Polsce. W 1998r.
zaistniał tam wysoko oceniony, opisany jako lokal prezentujący muzykę
na żywo. Niestety informacje te ukazały się zbyt szybko, przed
uruchomieniem hormonalnego wnętrza.
Po kilku tygodniach zamęt ucichł. Co chwilę pojawiały
się informacje, że lokal istnieje. Ktoś był tam na sylwestra, ktoś w
inny weekend stycznia. Począwszy od lutego 1999r. informacje nasiliły
się. Coraz więcej osób twierdziło, że było w tym klubie.
Wiosną tegoż roku zaczął otwierać się coraz częściej.
Przeważnie w weekendy by w końcu ruszyć pełną parą w maju. Na otwarciu
zagrał międzynarodowy zespół EMBRYO.
Jaki jest Hormon? To duży lokal. Na początku wieku
mieściła się tutaj stajnia (tramwaje konne). Potem pomieszczenia
przechodziły z rąk do rąk (ostatnio jakaś ciuchbuda połączona z
lombardem). Dwie sale, duży bar. Jedna z miejscem do tańczenia i dla
koncertujących zespołów. Surowe wnętrze. Ściany nie otynkowane, łagodne
światło. Stoliki do wyboru: wysokie barowe i niskie. Razem ponad 200
miejsc siedzących. Ciekawostka dla klientów męskiej ubikacji. Pięć
pisuarów umieszczono na niewysokiej kolumnie, tak, że stojąc naprzeciw
siebie można swobodnie patrząc w oczy, wymieniać poglądy (edit: po
remoncie w 2002 roku rozmieszczenie pisuarów zostało zmienione).
